Seni sayıyorum, işte ellerim!
Ey ima edenler, iman ediniz!
Bütün rekorların kırdığı kalbim,
Günlerin dün olduğu yerdeyiz.
Denizin suyuna giden gemiler,
Uzunları yakmış geliyor kader.
Yoktan yonga kopmuyor demek
Kağıt üstünde kalan o şeyler…
Çayımdan çıkan uzun boylu misafir;
Bir çiçeğin açarkenki üslubu,
Ceylanların dünyaya dokunuşu
Demeden daha, bitmeden şiir;
Başka neler anlatır?
Geceye geçen adamların içine
Günleri, güneşleri yürüten hatır
Aşk ile biliyorum seni ben;
Çocuklar daha eski acıkır.
Canının peşinden koşan insanlar
Zincir çok kısa, yaşamak kadar.
Gülleri güldüren hatır olmasa
Bir ırmak niye akar?
Kızım sana aldığım o oyuncak
Uzaklardaki birçok fakirin
Dalından düşen yaprak,
Ne güzelmiş, gözlerin!