Bir gün başım alur çıkar giderim
Bize dağlar olsun il deyi deyi
Kayalar başını mesken iderim
Mecnun’un gezdiği bel deyi deyi
Yâre yâr olalıdan beri nâşi
Bağrıma uruldu melâmet taşı
Hasret ile akar çeşmimin yaşı
Umman oldu gitti sel deyi deyi
Her kaçan dildâre arz etsem halim
Ah ü zâr etmeğe kalmaz mecalim
Ferdalara salar beni bir zâlim
Âşık isen dağları del deyi deyi
Ol benim gönlüm aldı mestâne
Temellük tealluk gösterdi câne
Şimdi ider yüz bin dürlü bahane
Korkarım ta’n ider il deyi deyi
Çünki rahm etmezdin ah sözüme
Aşkınla ateşler yaktın özüme
Ya niçün evvelden güldün yüzüme
Ey benim Gevherî’m gel deyi deyi