Browsing: Ataol Behramoğlu şiirleri

Gövdemden sızan sular gibi Akıp gitti bir yaz daha Sevişmelerle gündüz vakti Ve beyaz öğle uykularıyla Bir yazdı artık geçmiş…

Ayvalar ve güneş sarardı Yıldızlar daha parlak Ve ay daha soğuk şim………………..

Arıyordum özgürlüğe giden yolu İnsan yüzlerinde değil gökyüzünde Arıyordum küçük beyaz bir bulutu Boğularak uyandığım o saatte Beni avutan o…

Günümüzde insan olmanın Çok ağır bedeli var Ya parçası olacaksın alçaklığın Ya seni parçalarlar………………..

Çocuk gibi tiril tirilliğinle kucaklardım seni.. Yazlar ve unutuşlar geçerdi. Günlerin güneşini içerdim. Sessizce aşkın teri dolardı kasıklarıma… Fıçılarda damıtılmış…

Her şey şiirdir, uğultusu rüzgarın Bir ırmağa usulcacık yağan kar Her gece okunan bir dua çocuklukta Gökyüzünde bölük bölük turnalarHer…

Gece vakti kimdir kapıyı çalıp gelen Yitirdiğim bir mutluluk mu Habercisi mi gelecekteki bir mutluluğun Gece vakti kimdir kapıyı çalıp…

Geçmiş zaman Anımsanıyorsa,şimdidir; Koparılıp atılır y………………..

Usanıp sevişmekten bir ermeni general Atıvermiş kendini senmişel kulesinden Bir çocuk ki öperken uzanır annesinden O çocuğu boynundan asıvermeli derhal…

Kendi ruhum için, kendi rüzgarım için, kendi kederlerim için Herkesi bekleyen geceden payıma düşen için Bir arka odada müzik dinlerken,…

Beni bir yaza gömdülerdi bir zaman Her yer olabilecek bir kuytulukta Bir kadın vardı bir balkonda Sesinde yaralı bir gül…

Nasıl acı duyarsa bir mağara adamı, Nasıl çıkarsa ölçüsüz haykırışlar gırtlağından Öyle bağırayım ben de,sonsuzlaşsın yüreğim, Bütün insanlara sevgiler taşıyacak…

Sadece ikimize değil Bütün hayata üzgünüm Fotoğraflarda Bir gece hatırasıÖylesine yalnızım ki Sanki………………..

Aşkı doğuran şey nedir; O yakınlığı iki can arasında? Ve kopuş n………………..

Bir sabah tanıdık bir şehre girerken Sıcak ve dost şeyler düşünür insan Tanıdık bir yatak bekler sizi Bir çocuk yüzü…

Unuttum, nasıldı annemin yüzü Unuttum, sesi nasıldı annemin. Gece bir örtü olsun anılardan Kara yüreğime örtün………………..

‘İnsan insanın Kurdudur’ diyor Bir düşünür Ve ekliyor: ‘Bellum omnium cantra omnes’ Yani Yatkındır savaşa Birbiriyle herkes… Şu sonuç çıkar…

Umutsuz olmamak gerektiğini biliyorum, Bu acımasız gecede Yazgı diye birşey yok İçinde yaşadığımız bu toplum öldürdü annemi Çarpıntılarla hırpalanan yüreği…

Annemin mezarına gittik bugün Babam,Namık,Nihat,Defne ve ben Namık’ın arabasıyla geçtik Yollardan ve mezarlığın içindenÇiçekler serptik üstüne mezarın Durduk orda sessizce…

Bir adamı öldürmenin tam sırası kurşunlarla Çocuğunu öpüp kapıya çıktığındaEy kanatılmış çiğne………………..