Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
AKILDAN, OKULDAN YANA-ETİKA-123Okul birinci sınıfda başlar, yaşam birinci sınıfda biter. Okullarında birinci olanların çoğu yaşama geç bitsin deye mi yaşamda sonuncu…
Acılı yağmurlarla düşmüşüm yere Tatlı su göllerine akamıyorum Yüzüm yüreğim deprem dalgası Bu gül kıyımlarına bakamıyorum Her sevi bir türküdür bağrımda…
Önce öksürüverdim Öksürüverdim hafiften, Derken ağzımdan kan geldi Bir ikindi üstü durup dururkenMeseleyi o saat anladım Anladım ama, iş işten geçmiş…
GÖREL-ETİKA-185Sen onlara ne kadar benzersen o kadar kolay yaşarsın. Onlar sana ne kadar benzerlerse yaşaman o kadar kolaylaşır.
Boğdu yıllarımı aşkın ırmağı Bir daha geçmek mi, tövbeler olsun! Görünürde zemzem, gerçekte ağı Bir daha içmek mi, tövbeler olsun!Tarifsiz duygular…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
ORTODOKSLUKLAR 1. Tek konuşulur yüzüdür bacaklarının arası. Sakal ve bıyık da bıraktığı. Dönmez bir sapkının.…
Kırmızı bir kuştur soluğum Kumral gözlerinde saçlarının Seni kucağ………………..
Butun mimarlar yuksek,muhendisler de Bir sen kaldin alcak mimar ey Sinan Usta!………………..
Siz, saatleri yaşadınız. Zamantaşlarını. Niceldir saatler. Adsızsırlar. Renklerini, kokularını kişiselliklerden alırlar. Aylar birbirinin içinden yürüyebilir.…
Bütün karanlığı versem size giden geceyi durduramazsınız ışır o………………..
Kısacık yoğun bir akşam herkesin yüzünün bir anıya karıştığı yoğun bir akşam bana bir memur…