Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Bu gece dokunsalar ağlayacağım Bu gece gidiyorsun çıldıracağım Bu gece bütün kadehleri kıracağım Bu gece ahh bu geceBenimdin ben hep öyle…
Prof’tur, akıllıdır, her haltı karıştırır Münkir’i ütüler de Mümin’i buruşturur Her dediği dediktir, çünkü ilim adamı(!) .. Tavuk yumurtasını şahinle yarıştırır.11.12.2008
O izdihâm-ı tetabbu’la önce bir mikdâr “Budu resâs u hakikat” yolunda söylenmek Ve sonra bir küçücük i’tirâzı istihkar Edip de dinlemeden…
Şarkı söylüyormuşum Sokaklarda, Görmüşler.Yere yere bakıyormuşum Yürürken, Duymuşlar.Sonrasını uydurmuşlar.
bir gün yine kurulmuşum geceye… ama gece nasıl derin nasıl karanlık! karanlığa boş versem derinliğin yangını bırakmıyor peşimi derinlik zaten hiç…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
IIGelin gülle başlayalım atalara uyarak Baharı koklayarak girelim kelimeler ülkesine Bir anda yükselen bir bülbül…
Mahallemizde Senden başka ağaç olsaydı Seni bu kadar sevmezdim. Fakat eğer sen Bizimle beraber Kaydırak…
Tadını, yağmura duygulanmanın Paylaşır kuşlarla biri gizlice Gülmesini tutamamış bir sincap Sallanır utanç bahçesindeYalnız atlar…
Şanssız mıydık? haksızlık olur şimdi Düşünsene nasıl geçmiştik hızla Birleşen iki güvercinin arasından Hiç dokunmaksızın…
Çoğaltan ellerini seviyorum kaç kişi Dokundukça dokundukça aslanlara Parklarda yakışıklı aslan heykelleri Birden bire önümüze…
Hiçbir semtte berberin olmadı, 1954-1980 yılları arasında, 26 yılda 28 ev değiştirdin; Leke kuşağı nasıl………………..