Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Benim yüzüm yüzünde başdanbaşa hüzündür. İkisinden birisi ikimizden biridir.Görmeli’dir, eskidir, yaşamış’a dönmüştür. Yarışa çıktıkları güzelliği geçmiştir.*Ağladığını bilir bilmediği şeylere.. Güldüğünü unutmuş,…
Herkes bir şey söylüyor Kimi aşk diyor kimi ilkyaz Böyle yapar insanı, Ama hiçbiri bilmiyor birazDön kendi kendine Dön kendi kendine,…
Romalılar aslanlara atarlarmış Hıristiyanları. O Hıristiyanlar ki Romalılardan daha dürüst, daha düzgün, daha uygar bir düzene inanmaktan başka suçları yoktu… Romalılar…
Göllerimi bırakıp denizlerine gelirim sevişmek için seninle Flora, çağlayanın karnında çırpınan kayık isteğin masalı tenime dağılan mıknatıs yüzükoyun yatmasan göremezdim sırtında…
be ile başlarız hep bizim bezmimiz “beli! ” ağaçlardan konuşalım vefasından toprağın tahtacı derler bize yolumuz haydar ali toynağından boşanır gibiyiz…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Denizlerimiz var, güneş içinde Ağaçlarımız var, yaprak içinde Sabah akşam gider gider geliriz Denizlerimizle ağaçlarımız…
Sokağımsan Ben anahtarı çevirdiğim zaman Kapanan evin kapısı değil, Senin kapın olsun açılan. Adresimsen, Mektuplarım…
Yaşamak güzel şey doğrusu üstelik hava da güzelse hele gücün kuvvetin yerindeyse elin ekmek tutmuşsa…
Gerin, bedenim, gerin; Doğan güne karsı. Duyur duyurabilirsen, Elinin kolunun gücünü, Ele güne karsı.Bak! dünya…
Eskisi gibi yaşıyorum Gezerek, düşünerek Yalnız biletsiz biniyorum vapura, tr………………..
Gülerken yüzün Dem çeken bir güvercinin sesini İçin için büyüyen çimenleri Baharda lunaparkı, bayramyerini Ve…