Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Ben çocuk olsaydım eğer Kav çakmak satardım Bulut amcalara Pamuk şekeri alırdım yerine Patlamış mısır alırdımBen çiçek olsaydım eğer Hiç saksı…
Tenimden ruhum, çık, Tanrı ‘na yönel, git, dön geri! Gitti ruhumun gıdası, döndü istibdat geri. Gülme sen de, bu yalan dünyaya…
Bir baktım da Yıllar aramızdan yırtılıp kaçmış Artık ne bir merhabamız Ne de sesimiz kalmış Bilmem ki Biz mi zaman mı…
Bu şehrin sokaklarında her akşam yorgun Sarışın kızlar dolaşır. İsimleri teker teker benim üstüme çıkar Sevdasını başkaları paylaşır.Bu şehrin evlerinde esmer…
Yâd-ı hayal-i yar ile Gülzara baktım, ağladım. Andım şemim-i kâkülün, Ezhâra baktım, ağladım.Kalbim esir-i aşk-ı yâr, Gönlüm heva-yı bî-karar, Eş kim…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
İlk bu sabah İlk bu sabah göğü görmedim İlk bu sabah kayısı çiçeklerini Hüzün ilk…
Bu akşam da gönlümüzce bitmediyse gün Suçun yarısı bizim yarısı günün Sanki yapının tuğlası bizsek…
Öperek uyandırdım bu sabah ayrılığı. Fırından yeni çıkan bekleyişler satın aldım. Kırmızı mavi ekoseli yalnızlığımı…
Gün olur, alır başımı giderim, Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda Şu ada senin, bu ada…
konuş sesin durmasın gün doğdu ve battı kuşluğu atladık uzun kuşluğumuzu, sen gelmeden önce ceylan…
Silmeye çalışma yavrum lekeni gözyaşlarınla, çünkü bitektir leke taşır görkemli düşlere mahvolmaz renklerini dehşetin karanlık…