Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
yedi kırkı dönerim aleme düşer tenim on dört pakı bulmadan on ikimi söylemem devesini kalleşe dost diye veren benim kervanı bol…
YAŞAMAK ÖLMEK-ETİKA-104Ne kadar çok olursa o kadar ölmek kolay. Ne kadar ölmek olursa o kadar saymak kolay. Ne kadar saymak olursa…
Yitirdim Soluk aldığım büyük çatıyı Kuşun kanadığı ağaçtan göğü Otu yıldızı tozu denizi çiçeği Çitle çevrilmiş sabahın kollarındaHiçbiri yok artık sonsuzluk…
Sancısını yaşıyorsun kaç zamandır Yeni bir güne sevinçle başlamanın Yoluna ışık tutan sözcükler Var mı o günün ışıltılı kanatlarında Rüzgara dost…
Herşey yerli yerindeydi, masalar, sandalyeler tabldot tepsileri, tabaklarda yemekler Tütüyordu hâlâ. Kabukları soyulmuş bir portakal Duruyordu orda, üstünde bir kızın parmakl………………..
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı
Tanzimat Dönemi
Hasret beni cayır cayır yakarken Bedenimde buzdan bir el yürüyor. Hayaline çılgın çılgın bakarken Kapanası…
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörÇocukluğum, çocukluğum… Uzakta kalan bahçeler O sabahlar, o geceler, Gelmez günler çocukluğum.Çocukluğum, çocukluğum…………………..
Toplumcu Gerçekçi Şiirler
Yeniciler
-Bu cadde nereye çıkıyor? Bir güle bakıp böyle diyorum…………………
Dördüncü konuşmamızda (ben neredeyim?) isa’dan önce bu kentte bir karınca taciriGünahkar bir hayalet için (biraz…
Benim günlerim Soğanağa’da geçti Bir pencere, avuç kadar bir gök Sevim Matilda Hayrünnisa Eleni Her…
Silahlara veda Geceye rüyaya ve sana Yalnızlığın geyik gözlü köşesinden Düzenlerin çıkmazınaÇizdiğim resmin Saat kulesi…
I.Kadın azaltır çocukları için Kullanmasını yabancıları genç gördükçe Adam konuşurken eli kaybolur kızlarla Neden getirmeyi…
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz, Simdi galiba bir tüccar karisi. Ne kadar sismanlamistir…
Fecr-i Ati Edebiyatı
Ben isterim ki bütün sânihât-ı kalbiyyem Şebîh-i nağme bir âheng-i bî-karar olsun. Ki hande-nâk, fakat…