Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Gelincikleri soruyordun ya erken saatlerde Sokağın ucundan baktım yoktu ovada Yelkovan kuşları vardı denize doğru uçan Mekanik çığlıklardan haberli, minarelerden Çatılarda…
Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu…
“Silahlara veda Geceye rüyaya ve sana Yalnızlığın geyik gözlü çıkmazından Düzenlerin çıkmazına”SEZAİ KARAKOÇ / VedaÇanların ezan seslerine karıştığı bir ikindi ağabey……
Ayağım ayağıma dolaşır sonra Gözlerim büyür büyür, kocaman olur Bakarsın dilim tutulur, hiç konuşamam Bana gel deme! Bırak umutsuzluğum bende kalsın…
Bembeyaz akşamlara çıkmak Deniz kıyılarında ya da dağ başlarında Daha doğar doğmaz sarhoş Pırıl pırıl bir günden Akşam gelin gibi süzüle…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
adı çok duyulmuş bir ozan değildi Tonyalı balıkçılar arasında -onlar ki her tü………………..
sen kader ağacı değilsin – nedeni bu tutkularına bırak kendini bir soluk va………………..
Size baktım. Sesin eski ve yalnız Sizi soyuyorum. Büyük ağzınız.Gözlerinizi alıyorum. Gözle- riniz Ortaçağ. Kocaman…
(Leyla’nın doğumunda bir gök yaratığının söylediği)Bir peri miydi bir peri miydi Sevgilim bir peri miydi…
Uyandırdım Hudson’u, tıfıl bir su gibi Mırıldanıp duran olduğu yerdeBen ki okudum suları okumadıklarıma geçtim…
Yosun kokusu Ve bir tabak karides Sandıkburnu’nda