Cumhuriyet Dönemi Şiirleri
Biliyorum Sen yine bu akşam o bomboş odanda Onu düşüneceksin Onu arayacak titrek ellerin Onu düşleyecek gözlerin Deli yağmurlar gibi düşecek…
Tam otuz yıl bu görünmez, bu bilinmez emelin, Yanmışını kahrına bu mübheme-i muhteremin. Gizlenip sinesine leyl-i rebâb-ı ademin Bir ömür inlemişim…
YOĞUNEvler, ampûller, bardaklar olacağım. Ben yaşayacağım neysem öyle kalarak. Sen boyuna yanımda ağlayıp güleceksin.. Demek ben bakacağım.Biliyorum, ben bu şişeleri bırakacağım..…
Sinemalarda kalabalık sahneler görürsün Eski esir pazarlarını hatırlatır Güney Pasifik´te ya da Afrika´da bir liman Kocaman gemilerin yanaştığı kıyıda Tektük beyazın…
Yoksa Allah korkusu, hükümransa çağdaşlık Çekirgeyle zürafa takaslanır yukarda. Kişinin liflerine sinmiş ise yobazlık Hak, hukuk ve insanlık makaslanır yukarda.30 Nisan…
Tanzimat Dönemi
Yedi Meşaleciler
Tümünü GörYeniciler
Sanma ki derdim güneşten ötürü; Ne çıkar bahar geldiyse? Bademler çiçek açtıysa? Ucunda olum yok…
gel dört gözle bekliyorum kayıklarla pencereden gi………………..
Bir rüzgar ilk başında belli Gökyüzünü çocukları büyütmüş Denizle kuşlarla evlerle var Dünyaya aşk diye…
Kuşlar geçer bulutun üstünden Yağmur yağar bulutun üstüneKuşlar geçer trenin üstünden Yağmur yağar trenin üstüneKuşlar…
Düşünürken buldum kayayı. Otlarla konuşmaktan geliyordum. Ölü bir yaprak, adını unutmuş bir sokak, sav dolu…
Beni sorarsan, Kış işte Kalbin elem günleri geldi Dünya evlere çekildi, içlere Sarı yaseminle gül…